خاندان آل سعود متعلق به قبیله عنزة است و با همکاری جنبش اصلاح دینی محمد بن عبدالوهاب در قرن ۱۲ به قدرت رسید. موسس این خاندان محمد بن سعود است که عمدتاً با حمایتهایی که از تلاشهای اصلاحی محمد بن عبدالوهاب به عمل آورده، به خاطر آورده می شود. در این نوشتار مطالبی پیرامون آل سعود بیان می شود؛

خاندان مهم پادشاهی عربی و متعلق به قبیل­ه عنزة است. این خاندان، برای اولین بار در قرن ۱۲ قمری/ ۱۸ میلادی در نجد و با همکاری جنبش اصلاح دینی محمد بن عبدالوهاب، به قدرت رسید[۱]. آل سعود رهبری سه دولت متوالی را در اختیار داشتند، که هر سه دولت، ملهم از آموزه های وهابی بود: اولین دولت سعودی-وهابی، که بین سالهای ۱۲۳۳-۱۱۵۹ قمری/ ۱۸۱۸-۱۷۴۶ میلادی شکل گرفت، به مرکزیت نجد بود اما در وسیع ترین دوران خود، کنترل بخشهای زیادی از مناطق مرکزی و شمالی عربستان را در اختیار داشت؛ دومین دولت سعودی نیز [همانند دولت اول]، بین سالهای ۱۳۰۵-۱۲۴۰ قمری/ ۸۷-۱۸۲۴ میلادی، برای بار دوم در نجد روی کار آمد؛ دولت سوم، از سال ۱۳۱۹ قمری/ ۱۹۰۲ میلادی [این بار] در شهر ریاض، به عنوان پایتخت، دوباره شکل گرفت و از سال ۱۳۵۱ قمری/ ۱۹۳۲ میلادی در [قالب] پادشاهی نوین عربستان سعودی، به نقطه­ی اوج خود رسید. این مطلب که حکومت آل سعود، پایه و اساس اسلامی دارد، از این نکته مشهود است که آنها در کنار مقام دنیوی امیر، به خود لقب امام - که نشاندهنده­ رهبری روحانی آنها بر جامعه است - را می دهند، البته برخی از اعضای این خاندان، در موقع لزوم، از هر دوی این القاب استفاده می کردند.[۲]

موسس این خاندان، محمد بن سعود (۷۹-۱۱۵۹ قمری/۶۵-۱۷۴۶ میلادی)، عمدتا با حمایتی که از تلاشهای اصلاحی محمد بن عبدالوهاب به عمل آورد، به خاطر آورده می شود. حمایتهایی که از ناحیه قدرتش، به عنوان امیر درعیه نشأت می گرفت. وی با این حمایتها، به دنبال پیشبرد و تقویت تفسیر شریعة، [مبتنی بر] مذهب حنبلی و همچنین، ریشه کن کردن نوآوری های غیر اسلامی، بدعة بود[۳]، به ویژه، [بدعتی مانند] آیین [تجلیل از] اولیا. در عوض [این فعالیتها]، حکومت او مشروعیت دینی را کسب می کرد، [اما] با وجود تمام این [فعالیت] ها، وی مدت بیست سال، برای برپایی حکومت دینی جدید، با نیروهای مخالف درگیر بود.